Plastik şişelerden su içmek diyabet riskini artırıyor
Çığır açan yeni bir çalışma, plastik şişelerdeki önemli bir kimyasal bileşenin tip 2 diyabet riskini artırdığını gösteren kanıtlar ortaya çıkardı. Bu çalışmaya göre ambalaj yapımında kullanılan kimyasal BPA, vücudun şeker metabolizmasını düzenleyen "insülin hormonuna olan duyarlılığı" azaltabiliyor.Diabetes dergisinde yayımlanan yeni bir araştırmaya göre, plastik su şişeleri de dahil olmak üzere yiyecek ve içecek ambalajlarının yapımında kullanılan kimyasal BPA, vücudun şeker metabolizmasını düzenleyen "insülin hormonuna olan duyarlılığı" azaltabiliyor.SINIRLARI YENİDEN DEĞERLENDİRME ÇAĞRISI Amerikan Diyabet Derneği'nin 2024 Bilimsel Oturumlarında sunulacak bulgular, ABD Çevre Koruma Ajansı'na şişelerde ve gıda kaplarında BPA'ya maruz kalma konusunda güvenli sınırları yeniden değerlendirme çağrısında bulunuyor. Önceki çalışmalar, plastik ve epoksi reçinelerin yapımında kullanılan kimyasalların insanlarda hormonları bozabileceğini zaten göstermişti. Yeni çalışmada elde edilen bulgular, BPA uygulamasının tip 2 diyabet riskini artırabileceğine dair ilk kanıt niteliğinde.KİMYASAL İNSÜLİN DUYARLILIĞINI DÜŞÜRÜYOR Araştırmada bilim insanları, rastgele 40 sağlıklı yetişkine günde vücut ağırlığının kilogramı başına yaklaşık 50 mikrogram BPA verdiler. Bu BPA dozu şu anda EPA tarafından güvenli olarak sınıflandırılan miktardır. BPA uygulananlar 4 gün sonra insüline daha az yanıt verirken, bu değişiklik plasebo grubu katılımcılarında görülmedi. Araştırmacılar, "Bu sonuçlar, belki de ABD EPA güvenli dozunun yeniden gözden geçirilmesi gerektiğini ve sağlık hizmeti sağlayıcılarının hastalara bu değişiklikleri önerebileceğini gösteriyor" uyarısında bulundu.DİYABET RİSKİNİ AZALTACAK ÖNLEMLER Paslanmaz çelik veya cam şişeler kullanarak BPA maruziyetini azaltmak diyabet riskini düşürebilecek önlemler arasında. Plastik şişeler kolaylıkları nedeniyle dünya çapında her yerde bulunuyor ancak giderek artan sayıda araştırma, kimyasal bileşenlerinin sağlık üzerindeki etkilerine ilişkin endişeleri artırıyor.
admin
Çığır açan yeni bir çalışma, plastik şişelerdeki önemli bir kimyasal bileşenin tip 2 diyabet riskini artırdığını gösteren kanıtlar ortaya çıkardı. Bu çalışmaya göre ambalaj yapımında kullanılan kimyasal BPA, vücudun şeker metabolizmasını düzenleyen "insülin hormonuna olan duyarlılığı" azaltabiliyor.
Diabetes dergisinde yayımlanan yeni bir araştırmaya göre, plastik su şişeleri de dahil olmak üzere yiyecek ve içecek ambalajlarının yapımında kullanılan kimyasal BPA, vücudun şeker metabolizmasını düzenleyen "insülin hormonuna olan duyarlılığı" azaltabiliyor.
SINIRLARI YENİDEN DEĞERLENDİRME ÇAĞRISI Amerikan Diyabet Derneği'nin 2024 Bilimsel Oturumlarında sunulacak bulgular, ABD Çevre Koruma Ajansı'na şişelerde ve gıda kaplarında BPA'ya maruz kalma konusunda güvenli sınırları yeniden değerlendirme çağrısında bulunuyor. Önceki çalışmalar, plastik ve epoksi reçinelerin yapımında kullanılan kimyasalların insanlarda hormonları bozabileceğini zaten göstermişti. Yeni çalışmada elde edilen bulgular, BPA uygulamasının tip 2 diyabet riskini artırabileceğine dair ilk kanıt niteliğinde.
KİMYASAL İNSÜLİN DUYARLILIĞINI DÜŞÜRÜYOR Araştırmada bilim insanları, rastgele 40 sağlıklı yetişkine günde vücut ağırlığının kilogramı başına yaklaşık 50 mikrogram BPA verdiler. Bu BPA dozu şu anda EPA tarafından güvenli olarak sınıflandırılan miktardır. BPA uygulananlar 4 gün sonra insüline daha az yanıt verirken, bu değişiklik plasebo grubu katılımcılarında görülmedi. Araştırmacılar, "Bu sonuçlar, belki de ABD EPA güvenli dozunun yeniden gözden geçirilmesi gerektiğini ve sağlık hizmeti sağlayıcılarının hastalara bu değişiklikleri önerebileceğini gösteriyor" uyarısında bulundu.
DİYABET RİSKİNİ AZALTACAK ÖNLEMLER Paslanmaz çelik veya cam şişeler kullanarak BPA maruziyetini azaltmak diyabet riskini düşürebilecek önlemler arasında. Plastik şişeler kolaylıkları nedeniyle dünya çapında her yerde bulunuyor ancak giderek artan sayıda araştırma, kimyasal bileşenlerinin sağlık üzerindeki etkilerine ilişkin endişeleri artırıyor.
